Bir dikili ağacım bile olmadı, olamadı,
Gölgesinde uyuyup hülyalara dalacağım.
Terk etmeseydi zor günümde gençliğim,
Elden utanmasam hiç umursamayacağım...
En olmadık zamanlarda esti deli rüzgâr,
En olmadık zamanlarda eğildi kırıldı dallar.
Kırlarda yangılındı yanık, yanık üflediğim kaval.
Güneşte kavrulmuş toprak yüzlü çocukluğum
Hep hak hakikat yolunda konuştu dilim,
Hep yoksula, muhtaçlara uzandı yolum,
Bizi yoktan var edene ayandır halim,
İnsanlara hizmet sunmaya devam edeceğim…
Seyfet Bozçalı
Kayıt Tarihi : 11.7.2020 16:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!