Dürüstlük Şiiri - Veysel Şimşek

Tek bildğim şey var insan olmaktır,
İnsanca yaşayıp harbi kalmaktır,
İyisi anlı açık, yüzü ak ölmektir,
İnsan ölse bile, ölmez dürüstlük.

İnsanın kalbinde silinmez yazı,
İçten ürer insanda dürüstlük özü,
Erkeği, bayanı farketmez kızı,
Sonradan insana gelmez dürüstlük.

Arasan dürüstü binde bir çıkar,
Dürüst olmayanlar yuvalar yıkar,
Cahiller dünyaya hepten kör bakar,
Var ise özünde solmaz dürüstlük.

Hep dürüstler dokuz köyden kovulur,
Yalancılar yalanıyla boğulur,
Şak şakçılar tarafından övülür,
Dürüstleri mutlu kılmaz dürüstlük.

Alçaklı yüksekli dünyanın işi,
Körle yatar isen kalkarsın şaşı,
Bildiğin dürüstlük herşeyin başı,
İnsan ölse bile ölmez dürüstlük.

Doğruluktur yalancının ayanı,
İster erkek olsun ister bayanı,
Can çıksa dünyadan gitsede canı,
Bilinen bu asla ölmez dürüstlük.

Hep kendine eder dürüst olmayan,
Veysel der; Dünyada var mı ölmeyen,
İnsanın özünde tekden solmayan,
Hep kalır dünyada ölmez dürüstlük.