Dürüst Ol Şiiri - Aşık Fani

Etliye, sütlüye karışma oğul,
Yaranmak istersen; dürüst ol yeter.
Namuslunun nasıl ezildiğini,
Öğrenmek istersen; dürüst ol yeter.

Rahatın, konforun çok gerisinde,
Açlığın sefaletin içerisinde,
Issız gecelerin loş yarısında,
Görünmek istersen; dürüst ol yeter.

Ağlama, sızlama ellere karşı,
Sakın avuç açma kullara karşı,
Zalimden yana şu yıllara karşı,
Direnmek istersen, dürüst ol yeter.

Gözün olmasın ha elin atında,
Villası, millası, hem de yatında.
Bir gecekondunun bodrum katında;
Barınmak istersen, dürüst ol yeter.

Yaklaşma uzak dur; servetten, maldan.
Perhiz tut nefsini; kaymaktan, baldan.
Mal, mülk, hesap, kitap, paradan, puldan;
Arınmak istersen, dürüst ol yeter.

Soran olursa da; şükür halime.
Aç gezme ama, boyun eğme zalime.
İpek atlas değil, yırtık kilime;
Bürünmek istersen, dürüst ol yeter.

Mert ol mert yiğidim, dönme sözünden.
Çatal yüreğini atma özünden,
Aynaya bakıp ta; solgun yüzünden,
İğrenmek istersen, dürüst ol dürüst.

Yıllarca koşturdum boşu boşuna,
Kimlerin ardına neyin peşine,
Sonunda yumruğu sıkıp döşüne,
Vurunmak istersen, dürüst ol dürüst.

İmrenme esnafa, bakma tüccara.
Ne çıkar yol ara, ne de bir çare.
Sokaklarda Fani gibi biçare,
Sürünmek istersen, dürüst ol yeter.