İnsanın düşünce ve duygularıyla,
Davranışları,eylemleri tutarlıysa,
Dürüst insan deriz ona.
Bazı insanlar hayatta,
Başlarına gelen olaylardan,
Kendileri dışında her şeyi,
Sorumlu tutarlar çoğunlukla.
Kimi ailesini suçlar,
Kimi sosyal çevreden dert yanar.
Kimi iklim koşullarını,
Engel görür kendine adeta,
Başarıya giden yolda.
Kimi evden,okuldan,
Aldığı terbiyeden,eğitimden,
Öğretim yetersizliğinden yakınır.
Kimi yaşadığı olumsuzlukları,
Şansa,takdiri ilahiye,
Soyaçekime bağlar.
Kimi tüm olaylardan,
Burçları,yıldızları,
Sorumlu tutmaya başlar.
Dürüst insan hayatında,
Düşünce ve seçimleriyle,
Söylemleriyle ve eylemleriyle,
Hayatına kendisinin,
Yön verdiğini bilir.
Kendini kaderin kölesi değil,
Efendisi olarak görür.
Dürüst insan sadece,
Maddeye endeksli yaşamaz.
Mana alemindeki incelikleri,
Görünenin ardındaki görünmeyenleri,
Gözlemler,araştırır,idrak eder.
Hayatının tüm sorumluluğunu yüklenir.
Dürüst insan ikiyüzlü davranmaz,
Başkalarının duygularını hesaba katar.
Kayıt Tarihi : 29.9.2009 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!