İnsan öncelikle kendisine karşı dürüst olmalıdır. Dürüst kalmalıdır.
Dürüstlük deriz dilimizden düşürmeyiz,fakat üzerinde de uzun boylu
Kafa yormayız. Nedir dürüstlük? diye düşünmeyiz. Dürüstlük geniş
Bir kavramlar bütünüdür. Dürüst insan kendisini kandırmaz, olduğu gibi
Yansıtır, tutarlı, dengelidir, neyi ne için istediğini sebep – sonuç ilişkilerini
Kavrar ve bilir.
Dürüst olmayan insan ise kendisini uyanık karşıdakileri saf bulur, onları
Kandırabildiğini düşünür. Oysa kanan aldanan kendisidir, insanlık onurunu
Ayaklar altına aldığını ne denli küçüldüğünü maalesef anlayamaz.
Basit küçük oyunlara öylesine dalmıştır ki ufak bir çocuktan oyuncaklara
Dalan bir çocuktan farkı yoktur.
Dürüst insanın ruhu yüksek idealleri yüksek, maneviyatı yüksek yaradılış gayesine
Uygun davranışlar gösteren, buna uygun yaşayan, erdemli, onurlu kalp gözü açık,
Asil ve mütevazıdır. Uyurgezer insanlardan dürüstlük beklemek, onların değişip
Gelişebileceğine inanmak, sevebileceklerini düşünmek saflık olur. Onlara bağlanan
Beller kırılmaya, uzatılan eller havada kalmaya, her an aldatılmaya, verilen emekler
İse hebaya mahkumdur.
Dürüst erdemli insan yalan, riya, dalavere ve dolambaçlı yolları bilmez, onlara
Tevessül etmez, başkalarının güvenlerini suiistimal etmez, söz verirse sözünde durur
Şartlar ne olursa olsun değişmez, değişemez emanet altına girmişse onu korur hıyanet
Etmez, edemez. Doğru dost doğru olamaya gayret gösterir.Vefalıdır insanlara karşı,
Aldığı nefese karşı, İlahi Kudrete karşı sorumluluklarını bilir, bu bilinçle hareket eder.
Bir gayesi vardır. İnsan olduğunu şartlar ne olursa olsun zaman ne getirirse getirsin unutmaz.
Öfkesi saman alevi gibidir, basit menfaatler uğruna yalakalık yapamaz, Dürüst insan insan
Gibi insandır. Peki hatası yok mudur? elbette vardır sonuçta insandır.
En büyük Mücadelesi kendi nefsine karşıdır. Hataları vardır olmasına da kendisini dağıtmaz, toparlar,
Hatalarını çabuk anlar pişmanlık gözyaşlarına, yağmurlara, tövbeler dayanır, tutunur.
Dürüst insanın elinden,dilinden,belinden diğer insanlar ve canlılar emindir. Laf taşımaz,
Ara bozmaz, araya fitne fesat sokmaz, insanların samimiyetini kıskanmaz, başarıları
Küçültmeye gölgelemeye çalışmaz, olduğu gibi kabul eder. Başarıyı kendisine mal etmez
Dostlarına dosttur. Severse gerçekten sever. Sevgisinin kaynağı ilahidir, yanılmaz şaşmaz
Ölçüsü mizandır, korkusu İlahi Kudrettendir. Yüreği haksızlıklar karşısında sonbahar
Yaprakları gibi titrer. Kalp kırmaz. Kaş yapayım derken göz çıkartmaz. Kırıp dökmez,
Yakıp yıkmaz.
Evet Sevgili dostlar ne kadar dürüst olabiliyoruz? Tartışılır, kendimize karşı, sevdiklerimize,
Ailemize, arkadaşlarımıza, dostlarımıza, komşularımıza; Yüce Yaradıcıya karşı ne kadar
Dürüst olabiliyoruz veya dürüst kalabiliyoruz?
Dürüstlüğün yolu kaynağı yine vicdanımız, yüreğimiz, kalbimiz, gönlümüz
İç dinamiklerimizdir. Oto kontrol sistemimizdir.
Dürüst doğru dürüst insanlarla yaşamak, onlarla buluşmak, onlarla karşılaşmak
Onlarla çalışmak onlara kavuşmak umuduyla.......
Kayıt Tarihi : 8.10.2006 09:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!