Küçük kızını da basıp bağrına,
Yavrularım, diye diye ağladı.
Kimse kulak asmıyor ki çağrına,
Feryadı, figanı, yürek dağladı.
Ailesi, rahat etsin niyeti,
Bunun için bütün derdi, gayreti,
Dürüstlükten başka yoktu serveti,
Evinin rızkını böyle sağladı.
Coşkun sular gibi, aktı duruldu,
Ne kızdı hayata, ne de darıldı,
Dayanamaz oldu, artık yoruldu,
Gençliğinde sel misali çağladı.
Dertli şahit oldu işte bu hale,
Sunamadı size, ne gül, ne lale,
Hayat ne gariptir, şöyle bak hele,
Durum böyle deyip, sözü bağladı.
ERDEMLİ-03.05.2015-Pazar
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 5.5.2015 19:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir dostumun durumunu kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!