Aynada geçmişi görüyorum
Evet, yıpranmışım yıpranmış
Sivilcelerle dolmuş yüzüm
Çocukluğumdaki suratım,
Bebek suratım aklımda
Aklımda bir de geçen zamanın sorgusu.
Yağmurun ilik dokunuşları var,
Kuru soğuğun ardından.
Sokaklardayım sanıyorum,
Bitmez tükenmez hülyalarla.
İrkiliyorum, anlık bellek yitimim muamma.
Aynada geçmişi görüyorum
Öz-geçmişime verip veriştiriyorum
Öz-geleceğim pamuk ipliğinde.
Aynaya vuruyorum öfkemi
Kırılan ayna, acı parmaklarımda.
Vay haline kendini güçlü sananların
Fırtına gibi geliyor korku,
Yüzyıllık bir çınarı köklüyor yerinden.
Fidanlara söz mü düşer,
Çınar bile boyun eğmişken.
Kayıt Tarihi : 15.1.2003 01:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Alga](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/15/durum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!