Durulanan Mektuplar Şiiri - Ersin Karaca

Sen hiç düşünme beni buralarda,
Anıların bana tutacak dalmış,
Korkma! Kalır diye karanlıklarda,
Ruhumu ısıtan bakışın kalmış.

Saklarım onu ben, mektuplar gibi,
Tazeler dururum, nakarat gibi,
Dün vardı bu gün yok, bir hayal gibi,
Yakın sanmıştım, meğer ırakmış.

Çileli geçerdi belki dünyada,
Sefamızı sürerdik ya ukbada,
Anlık heves değil, anla bir bakda,
Sanki tereddütler sende toplanmış.

Bulut bulut çöker akşam hislerin,
Şimşeklerce yankılanır sözlerin,
Sen ''hayır'' desende, dolmuş gözlerin,
Umut denizime bir sal bırakmış.

Unutmam asla ki dolsa da çilem,
Ebediyyet için sevdim seni ben,
Dünyalarım olur diye söylerken,
Öbür alemede yoldaşlık varmış.

''Belki bir gün'' diyor musun, bilemem,
Bu yarayı silemem, sen açtığından,
Kimseden ne ocak, ne hâr istemem,
Yaramı delen kâş, fena yakarmış,
Korkma! Kalır diye karanlıklardan,
Ruhumu ısıtan bakışın kalmış.