duru bir gökyüzü kayıp gider bulutlardan
derin soluklu ve giz dolu
tek başına olmanın sessizliği usulca
sarar buğuları camlarda
salgın yazgıları şehirlerde
fesleğen kokularına karışır
bir yaz etkisini yitirmiştir artık belli
ve askerin terhis sevincidir umut hali
sonra gülüşü üşür o küçük mutlulukların
suskunluğun şavkıyan sesinde
bir tenha, bir tenhadır ki yürekler
tut ki kuşluk vakti hüzünlüdür yeraltı suları
mesafeler okyanus diriliği kadar gizemlidir
uğultuların izdüşümü yüzlere yansıyıp
zaman eski gemiler gibi yorulunca
olağan bir gün sonunda belki
olağan bitimlilik bedenleri sarınca
aşkın fotoğrafı gibi tırtıklı albümlerde
gün ışır birden karanlığın ardından
afili bir duruş gibi gecenin ucunda
söyleyin dostlar sonsuzu ne anlatır
duru bir gökyüzü kadar
sonsuzu ne anlatır söyleyin dostlar
sonsuzu ne anlatır en çok
duru bir gökyüzü kadar
istanbul; 12.12.2021
Kayıt Tarihi : 26.12.2021 12:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!