Dursun Pehlivan Şiiri - Vezir Pehlevan

Şavşat ilçesi Yoncalı'dır Köyü
Taa Saka Türklerin'den gelir soyu
Ümmet-i Muhammed'tir onun Yolu
Dokuzunda yolunu seçti Pehlivan.

Daha on yedisinde güreşti başa
Yedi Pehlivan'ı, Getirdi Tuşa
Atasının emeği, gitmedi boşa
Rakiplere matem saçtı Pehlivan.

Şavşat'ın Kurtuluş Günü Gelince
Davul, zurna Köroğlu barı çalınca
Her güreşte Baş Pehlivan olunca
El Vurdu çağladı, coştu Pehlivan.

Yoncalı Köyünün parlak feneri
Bulut Ailesinin Kale Duvarı
Ehil'di, Kamil'di Sertti Kuralı
Kavim kardeşıne taçtı Pehlivan.

At Biner Gezerdi Çayır, Merayı
Dört nala Geçerdi Suyu, Dereyi
Karundan zengindi, gönül sarayı
Dal verdi gül çiçek açtı pehlivan.

Bazen Tipi, Boran Olur Eserdi
Kini, nefreti yoktu, biraz küserdi
Fitne, Fesatla Hesabı Keserdi
Sağından,Solundan kaçtı Pehlivan.

Bağ, Bahçeden Alırdı Kerameti
Dar kafalı, yobaza etmedi minneti
Şıh'ın,Tarikat'ın olmadı ümmeti
Ameli taksirat'tan, geçti Pehlivan.

Sıladan Ayrıldı, Yandı Yüreği
Ne Ustası vardı, Ne de Çırağı
Samsun'da yol aldı, ömür kervanı
Kader, kısmet dedi sustu Pehlivan.

Bulut Ailesine Düştü, Acı bir Sızı
Başına Toplandı Oğul, Gelin Kızı
Bu bir kader midir, yoksa mı Yazı
Döndü Mevla'ya El açtı Pehlivan.

Hüzün vurdu, nevri döndü Özcan'ın
Yüreği Kavruldu, Oğlu Ercan'ın
Boynu bükük kaldı, Kızı Sevcan'ın
Kanatlanıp Hakka Uçtu Pehlivan.

Ana, Atası'na Ederdi Hürmet
Oğul, uşağı ondan, aldılar himmet
Kabrin nurla dolsun, mekânın Cennet
Ebedi Makamı, Seçti Pehlivan.

Der Vezir, Şifasız Derde Büründüm
Hakikat Yolunda Koştum Yoruldum
Duydum acı haberi, kırka bölündüm
Kervansız Diyara, Göçtü Pehlivan...

27 Eylül 2017 / İNEGÖL
---------------------------------
Vezir PEHLEVAN

Hakkın Rahmetine kavuşan Hacı Dursun Amcaya
Allah'tan Rahmet dilerim. Mekânı Cennet, Ruhu
Şad olsun. Kederli Ailesinin ve cümle sevenlerin
Başı sağ olsun. Oğul Uşağına Mevlam sabırlar
İhsan eylesin...