Şavşat'lı Dursun Pehlivan

Memleketi Şavşat Yoncalı köyü
Saka boylarından gelmiştir soyu
Ha-hakikat bilir, humustur huyu
Beşin de güreşi seçti pehlivan.

Daha on yedisinde güreşti başa
Dokuz Pehlivan-ı getirdi tuşa
Ana-baba emeği gitmedi boşa
Rakiplere matem saçtı pehlivan.

Şavşat'ın kurtuluş günü gelince
Davul-zurna köroğlu barı çalınca
Her güreşte baş pehlivan olunca
El vurdu çağladı, coştu pehlivan.

Yoncalı köyünün parlak feneri
Kavim-kardeşinin kale duvarı
At sırtın da gezer, sanki süvari
Hürriyet yolun da koştu pehlivan.

Doruyla dolanır çayır-merayı
Dört nala geçerdi suyu-dereyi
Şavul tepesinde, atar narayı
Şöhretin Artvin-i, aştı pehlivan.

Meydanlar da poyraz gibi eserdi
Kini-kibri yoktu, biraz küserdi
Bağnazdan-yobazdan hesap keserdi
Sağından-solundan kaçtı pehlivan.

Bağ, bahçeden alırdı kerameti
Ağaya-paşaya yoktu minneti
Resul-ü Ekrem'in çağdaş ümmeti
Hakikat tarından geçti pehlivan.

Sıladan ayrıldı, yandı yüreği
Ne ustası vardı, ne de çırağı
Samsun'da yol aldı ömür kervanı
Kader-kısmet dedi sustu pehlivan.

Geceden yüreğe düştü bir sızı
Başına toplandı oğul-uşak kızı
Bu bir kader midir, yoksa mı yazı
Döndü Mevla'ya el açtı pehlivan.

Yüreği kavruldu oğlu Özcan'ın
Hüzünlendi nevri döndü Ercan'ın
Boynu bükük kaldı, kızı Sevcan'ın
Kanatlanıp Hakka uçtu pehlivan.

Vatan Bayrağına ederdi hürmet
Mustafa Kemal'den almıştı himmet
Kabrin nurla dolsun mekânın Cennet
Ebedi Makamı, seçti pehlivan.

Der Vezir, şifasız derde büründüm
Hakikat yolunda koştum yoruldum
Duydum acı haberi, kırka bölündüm
Kervansız diyara, göçtü Pehlivan...

Vezir PEHLEVAN 27-Eylül-2017 İNEGÖL