Dursun Elmas Şiirleri - Şair Dursun Elmas

Varmıyor ki dilim veda demeye
Ne bir selam artık ne de merhaba...
İşte gidiyorum hiç dönmemeye
Ne bir selam artık ne de merhaba...

Mecnunmuş desinler çöle sürsünler

'Ne gariptir şu ayrılık günleri'
Ayrıldığın ister dost,isterse düşman olsun
Bir tuhaflık çöker insana...
Yüreğini derin bir sızı kaplar
Konuşamaz olur dilleri...

15.01.2007

Adı Dursun, soyad Elmas
Onun gibi dost bulunmaz
Sözlerinde yalan omaz
Yazar durur Türk’ün oğlu

Dostluk kardeş havasında

Yanık türkülerin nazlı gelini
Keşke görmeyeydim şu son halini
Çileler nasıl da bükmüş belini
Yüreğin yaralı dilin yaralı! ..

Kem talihin yine büktü boynunu
Ağla deli gönül yan deli gönül
Kahpe felek ters oynadı oyunu
Ağla deli gönül yan deli gönül

Kimi neşe ile kaynamış taşmış

Bundan sonra işim olmaz sen ile,
Seninle bir kelam etmem nafile
Paçama dalaşma kenardan bile

Küçü küçü eder,derim; şekerim

Kapmıştı köşeleri eli kanlı haydutlar
Kan kusardı sineye kara dinli namlular...
Yağmur değil de kan düşerdi toprağa
Kızıla boyanırdı dokununca yaprağa...

Yeminlerimiz vardı;

Günler geçip gidiyor,bir dargın bir barışık
Seni çok sevdiğimi,bileceksen bil artık.
Artık yoruldu kalbim,güleceksen gül artık
Yeter artık nazlanma,seveceksen sev artık.

Kahkaha atsam bile,hep hüzün içiyorum