Dost dedigin ekmektır aştır
Güven dostuna sırrın paylaştır
Sırtından vuran dost degil kalleştır
Dost dedigin yardır yarendır gardaştır
Her yüze güleni dost olur sanma
Gecem sensin gündüzüm sen
Ayım sensın güneşim sen
Sevincim sensin zayım sen
Beden ben isem ruhum sen
Ben bağbanım bağım sen
Hem neşendir hemde hüzün
Bağın barıdır o senin özün
Ne gecen kalır nede gündüzün
Sevin evlada bak üzül evlada bak
Fırıl,fırıl gözleri yumuşak teni
Duygular sel sel oldu akar içimde
Oğul ayrı gardaş ayrı ben ayrı
Yüklendim dertleri ayrı biçimde
çalarım sazım ayrı mizrap ayrı tel ayrı
Yüce dağlar aramızda sıralı
Bir zamanlar yüce dağlar aşardın
Taylarla yarışır zıpkın gibi koşardın
Bar başında mendil elde coşardın
Gitti gençlik kaldı yaşlılık çok ağır
Genciken duramazdın yerinde
Gördüğüm cümle yaratılmışta ben yüce yaradanı gördüm
Makinası yoktu ama bir böcegin ördüğü tülü gördüm
İçinde zehir dolu iken ben ağzında balı gördüm
Heryer buz tutmuşken hiç sönmüyen harı gördüm
Gündüz dünya için çabalıyanı gece ahırete göçmüş gibi gördüm
Ceylan gözlüm ayrılık mı var?
Son olsun bakışak göz göze gelde
Benden başka sevdiğin mi var?
Sarılıp koklaşak sen bize gelde
Kaşın kaldırıp süzme boşuna
Aşkından çalıyordum sazı
İstedim babası verdi kızı
Hemen yapalım dedi nikahızı
şaştım Anam ben ne edem
Geldim Mezarına
Geldim mezarına ağıtlar yaktım
Sen oradan bana ben sana baktım
Kıymazken gözüme toprağa yattın
Çekil kenara gelem kardaşım,gelip kucağıma alem kardaşım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!