Bir gün o yar beni arar sorarsa
Aşk yarası cana yetti demeyin
Nerde kaldı diye akıl yorarsa
Yataklara düşüp yattı demeyin
Belkide unutup çekerde gider
Ömür defterimi dürme elinle
Hasretin sinemde pişiyor dön gel
Ey olmaz merhemi sürme elinle
Yaralar cismimden taşıyor döngel
Şu gözlerim sel misali akıyor
Derdim ayrı sitem ayrı yaş ayrı
Sevdiklerim uzaklardan bakıyor
Oğul ayrı gardaş ayrı aş ayrı
Aramızda yüce dağlar duruyor
Ömrün yollarını hep acı bekler
Gayrı yüreğini dağlama derim
Hakkın imtahanı ağırdır yoklar
Terk etme sabırı ağlama derim
Uzaklardan öyle acıyla bakma
Evelden hayvanla yaşardık kardeşçe
O bana kene'sini verirdi ben ona biti
Severdik salyalı sümüklü iti
Ne olduda bu hayvanlar saldı kongoyu yaydı gribi?
Kırkardık davar'ı kene'ler dizde
Oturup cihanı hesaba çektim
Ne olacak bilmem halimiz bizim
Besmelesiz tohum tarlaya diktim
Acep doğrulurmu dalımız bizim
Emeksiz çabasız lokmayı yuttum
Yoruldu dizlerim aşılmaz dağlar
Hasretimle geçen zamana yandım
Sensiz bu dünyada yeşermez bağlar
Gülümdeki ahd-u amana yandım
Sanma ki sevdiğim unuttum seni
Doymak nedir bilmez bu yalan dünya
Çarkına düşeni ezer yer yutar
Kıyamet gününde su kalan dünya
Bırakmaz canlıyı gezer yer yutar
Nice pehlivanlar yatar döşünde
Zülfünü tarayıp dökmüş yüzüne
Sevdamdan caydı mı soramıyorum
Güvenirdim yârin tatlı sözüne
Şimdi nerelerde göremiyorum
Elleri koynunda bedbaht bakıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!