Durmuyor dünya atmış içine sekiz milyar insanı karanlıklardan geçiriyor, hüznü kederi harmanlamış ninemin çile topları gibi başımıza dertler ôrüyor, yarası yarasına denk insanlar savruluyor yan yana gôz mesafesinde birbirini gôrmüyor, gündüz güneşe gece aya düşüyoruz sekiz miyar içinde tekiz yalnızız ısınmıyor içimiz üşüyoruz.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta