Durmuş Yığman Şiirleri - Şair Durmuş Yığman

Acıdan, dertlerden gülmedin gitti.
Senin kıymetini bilmedim anam.
Gözlerinde yaşlar, kalmadı bitti,
Ben, derdine derman olmadım anam.

Gözlerin kan dolmuş, artık ağlama.

Gitmiyor aklımdan hayalin, sesin.
Unutamam seni, sen kalbimdesin.
Duyarım yakından gelir nefesin.
Bulamadım seni, söyle nerdesin?

Kendin uzaktasın, hayalin yakın.

Gençlik hevesiyle, ilk seni gördüm.
Gözlerine baktım, hayaller kurdum.
Yıllarca ben seni aradım durdum.
Seni unutamam, sen ilk aşkımsın.

Gözüm görmez oldu, başka güzeli.

Günlerden perşembe, aylardan kasım
Bana dokunmayın, bu gün var yasım.
Gözyaşıyla doldu bardağım, tasım.
Ben, nasıl güleyim bu gün On Kasım?

Yurdumun ışığı, umut güneşi

Atamın son emaneti,
Türkiye Cumhuriyeti
Bizler bilmedik kıymeti
Sakın bunları unutma.

Kurt ile gezerdi koyun

Dün yine aradım, seni yollarda.
Dermanım kalmadı bacak, kollarda
Aşkımız söylenir oldu dillerde
Beni ne hallere koydun bir bilsen.

Yolumu şaşırdım, bulamam seni

Anne, babamızı tanımaz olduk.
Büyük dinlemedik, belâyı bulduk.
Battıkça battık biz, derine daldık.
İnsanları ben hiç anlayamadım.

Sahtelik kol gezer, gerçek izinde.

Kollar açık yürür, havada kafa
Giyinişi güzel benzemez safa.
Susmak nedir bilmez başlarsa lafa
Aklınla bin yaşa Deli Mustafa.

Belli olmaz onun mevsimi, ayı

Dilin yalan söylüyor, gözlerinde yaş dolu
Belli olmaz sevenin ne sağı, ne de solu.
Beni sev bana yeter, Allah sever her kulu
Yalan söyleme yeter, yolumuz sevda yolu.

Gözler yalan söylemez, söylese diller söyler.

Gözlerine baktıkça hasret kaldım karaya,
Engin denizler gibi, sonu olmayan derya.
Seyrine doyum olmaz, alsaydım kameraya
Masmavi deniz san ki, ah o gözlerin var ya.

Denizler muhtaç mıdır gözyaşına, terine?