Durmuş Taşdemir Şiirleri - Şair Durmuş T ...

Gecenin sancısına uyanan gerçekliğim,
Gündüz kırıntısı düşüncelerim beni baskılayan
Gecenin soğuğuna
Çaresiz yalnızlığa açılan gözlerim,
Neye dokunsam hissiz
Veriyor bana kendi yansımamı.

Hüznün eleğinden geçti
Benim Şiirim.
Acı damla damla aktı
Dizlerime.
Bunalımlarımın çözümsüzlüğü,
İsyanımın çığlıkları

Geçmişe yanma.
Geleceğe aldanma.
Gününü gün et kardeş
Bir daha gelir sanma.

Ben acemi şair,
Delicesine şiir tutkunu,
Yıllardır kovalıyorum,
Şiir denilen haylaz çocuğu.

Gördüm onu kuş sürüleriyle birlikte

Heniz vermedim yaşama dair
Esas hakkındaki mütealamı
Ve hükmünü ortaya koymadı yargıç.
Fakat müştekiyim,
Ecelsiz ölümlerden, öldürenlerden.
Fakirlikten, cehaletten, terkedilmişlikten,

Yaşananlar gelip geçer
Dostluklar unutulmaz
İçimizi ısıtır
Dostun sıcaklığı
Şu dayanaksız dünyada
Sevgiye merhaba

Sevdaya bulanmış bakışların
İnce bir hüzünle gölgeleniyor
Bir yüzün ışıkların içinde
Ayrınlık güleç
Bir yüzün loş karanlık
Umutsuz

Erişmek şöyle dursun,
Yaklaşmak olası değil.
Kaybolan şehirler gibisin
Hayallerimde
Anlamak şöyle dursun
Düşünmek olası değil,

Seni buldukça kaybediyorum;
Ve aramaya çıkıyorum
Bendeki seni.

Onlar güneşe karşı gittiler
Aydınlık, aydınlık;
Daha çok aydınlık istediler.
Yaklaşabildikleri oranda mutlu,
Ölümsüzdüler.
Her sabah bir ufka açılırlardı,