Durmuş Kartal-2 Şiiri - Güven Küçük

Adam değilsin dedim ama, gurur da yok cibilliyetinde
Yüzsüzlükte yarış edersin, hâlâ kemik arıyorsun Şiirimde
Sövsem onu bile hak etmezsin, ettiğim küfür bile utanır
Senin gibi iyi aile çocuğunu kamyoncular iyi tanır

Validenin suçu yok, yırtık kondom ürünüsün
Olsa olsa en fazla, çaycı Hüseyin’in dübürüsün

Sigaram bitti, kafam tuttu, ben de sana sardım
Sabaha daha çok, uyku yok, aleti elime aldım
Hiç doğdun diye sevinir miydi baban, it olacağını bilseydi
Keşke validen o gece “başım ağrıyor” deseydi

Bu yaştan sonra sen ancak saksafon çalarsın
Ön takımlar işe yaramaz, artık arkadan çalışırsın

Erkeğim diye eline alıp dolaşma o kimliği, erkeklik ne bilmezsin
Sen sevdiğim dediğin kadına ortamda “O…” diyen bir şerefsizsin
Şeref, namus, haya yok… sözde sevdiğin için mi dedin?
Kurdun, planladın, pişman oldun sözde, dediğini mi yedin?

Neymiş efendim kıskanmış, sinirden demiş, yaw hee sensin
Yat kalk dua et o mübarek kadına, “O” O… değil ama sen pezevengsin