Durmuş Ali Yılmaz Şiirleri - Şair Durmuş ...

Ben şairim
Hem de ünlü bir şair
Ama adım yok
Sanım da
Soranlara
Hiç kimseyim diyorum.

Seninle çıktık dostum,
Biz bu dağlara.
Vatan bütünlüğü için,
Baş koyduk, bu yola.

Omuz omuza savaştık,

Bir gün dönüpte gelirsen,
Yüzüne bakmayacağım.
Seviyorum desende, artık
İnanmayacağım.

Sararıp solsanda, çaresizlikten

Aşkım büyüyor, büyük bir kor gibi
Umutsuzcasına...
Vücudumu saran bu mehtaplı gecede.
Rüzgarın ılık nefesini, duyuyorum tenimde
Gecenin sessizliğinde düşünüyorum
Seni...

Sen...
Sabırsızlıkla beklediğim sabahım...
Usulca dünyama giren aydınlık...
... Sen...
Hazan mevsimi yaprak dökümlerinde,
Her şeye inat açan çiçeğim...

Seninle gelen bir nefes bu...
Seni sevmek..!
Başka bir hayata gözlerini açmak gibi...
Doğmuşum, bir yerlerde...
Yaşamışım, ölmüşüm...
Seninle kimsenin bilmediği,

AYRILIĞIN ACISI

Hüzün damlalarım,
Yağmur oldu aktı bugün,
Sevda denilen ırmaklara…
Yalnızlığımı sana yazdım,

NE ZOR

Özlemek ne zormuş seni,
Hasret çekmek ne zormuş.
Yanında olmayı özlerken senin,
Yanıbaşında durmak ne zor.