Durmadan Sensizliğe Hayal Kurdum

havada insanı rahat ettiren
hem de hüzünlendiren
birşeyler var sanki
bakışın derinliklerinde.

bir müddet hiç konuşmadan
bağlandım, anın parlak, renkli
neşeli dakikaları
huşu içinde dinledim,
kuşların cıvıldaşdığı
penceremin önünde.

günden güne
bana bir şeyler oldu mu
neey.....!
düşünemeden alamadım kendimi
delice telaşlarda koşar oldum
durmadan sensizliğe hayal kurdum.

o gün nasıl oldu bilemedim
adımını takip ettikçe,
ani çıkışımda umulmadık
heyecanı, sevincin yerine
endişelerin buzdan kaplı
pençelerinde kurtulamadım.

tatlı yüzünden akseden
bana olan itimadına
koyuldum, sevda ateşinde
harikulade duygular
seni bana getirdikçe
seni göresim geldi.

ne çok geçmeden
anladım kabahatimi
orman gözlüm bilemedim
yaşadıklarını...bilemedim
yolun başında olduğumu.

o gün ne çok özledim seni
sesindeki azap ve acılık
kalbimi yaktı ya beni
ne manalı bakışını
ne de iki kelime edemedim
senden az inadım üstüne.

işte kumsal ateşinde
aynı dalgalara, aynı yıldızlara
yakamozlarda
aşk adamı güzelim.

yıllar oldu ayrıyız
dudaklarımız biribirinden uzak
bedenlerimiz, ellerimiz,
gözlerimiz uzak kalalı
bırakalım olup biteni

olan oldu ya,
seninle birlikte
yasemin çayını içelim
de hadi yürüyelim akdenize.

Aksaray/10.11.2008