Durgunsun Diyorlar Şiiri - Cevdet Karal

Melek Paşalı’ya

Bana durgunsun diyorlar
İnsan soyu dünyadan çekildi de
Bir sen mi kaldın yeryüzünde
Çenende unutulmuş bir elin
Burda değilsin, fotoğrafta gibisin

Kar yağarken eriyen güneş mi gülüşün
Hatırladın aslında, gülümsemedin az önce
Yüzünün bir ev sahibi var, ama kim
Yerleşmemişsin, sığar her şey bir valize
Ara sıra balıklar, ara sıra, geçiyor, gözlerinde
Ağ yırtılmış, ha yakalanmışlar ha dönüyorlar denize

Bana durgunsun diyorlar
Kendi kendine tütüp sönen
Bir sigaranın külü kadar
Sanki birinin
Yerini tutar

Razı değilmiş gibisin bir şeye
Katlanmaya hazır yine de
Neydi elde edemediğin
Çok isteyip de

Sesler var
Sesler, yüz kemiklerinde
Sesler, saat sesleri belki de
Duyurmak mı istiyorlar bir şeyi
Bakanlara değil de
Derine

Bana durgunsun diyorlar
Bir fotoğrafta gibisin
Dünyada değilsin de

(İtibar, Mart 2014)