durgundu sular /
bize üzülüyordu/
ayrılığımıza/
yagmurun gözyaşlari sanki dondu kaldı gökyüzünde
sen bana son defa bakarken/
oysa ne gereği vardi birtanem/
ayrılmak en kolayı idi bizim ilişkimizde/
birleşmeyi ve sonzuzluğu denemeden ayrılmak yani/
mücadele gücün mü kalmadı
yoksa bana inancın mı/
oysa daha dün söylemiştin
hic ayrilmayacağımızı/
ne oldu ne degişti dünden beri/
...
haydi bir daha bak/
duran sular hareketlensin,
yagmur yere düssün/
toprak ac yagmura /
ve ben sana..........
Gökay Sofuoglu
Kayıt Tarihi : 6.9.2004 10:26:00
Kayıt Tarihi : 6.2.2019 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Birinci Hesaptan aktarma
![Gökay Sofuoglu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/06/durgun-sular-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!