Durgun Göl'ün Damlaları Şiiri - Metin Başol

....................………durgun bir göle aksi düşmüş
buğulu bakışlara,

Durgun bir göle düşen damlalar gibi bakışların
Dağ yamaçlarından kıvrılarak yol bulur akışların
Hangi mevsimlerin dağ çiçeğisin söylesene sen
Nasıldır ilkyazların, baharların, karakışların?

Kutup buzulluğundan, üşümüş kuş öter yüzünde
Harelenmiş yeşiller, deniz buğusu gözünde
Derin anlamlar saklı, sanki çizgi çizgi hüznünde
Sonsuz bir yolculukta, molasız gibi, varışların

Dudağının altında güneşten düşmüş ışık saklı
İki gözün ortasında bir gizem var; anlamlı, farklı
Apaçık alnında her şey berrak, yok gizli,yasaklı
Roma’dan başka nereleri yaktı, o yakışların?

Öyle derin, öyle yeşil, öyle güzel ki gözlerin
Ne çok şey anlatır bakışların, söyleme sözlerin
Karda yürümek gibi sanki, unutulmaz izlerin
Duyan var mı seni, öyle yürekten haykırışların?

Soramadım adını, bilmem ki, belki aleyna’dır
Bir fantastik kahramana benzer, belki de zeyna’dır
Centilmence döküldüm, bu sözlerim sana aynadır
Tıpkı senin ilmek ilmek işlediğin nakışların.

Metin Başol-31/ekim/2008-Ankara/ 23.18