Oturan durgun bir karanfil
Saksıları pusuya yatarak izliyor
Mora çalan renge doğru
Notaları döküyor rüzgar
Ölüm neden soğuk? diyor toprak
Karanfil topraktan gayrı
Hiçlik dolaşıyor sokakları
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız