Durduramam Yanmayı~ Şiiri - Özlem Çay

soyabilirim akışta sıyrıkları,
ayırarak içe saplı dikenleri
tek tek incelikle,
acıtmadan..

ısırarak yarattığınız kabusu
havvanın elmasından da
sıyırabilirim,
ince ince titizlikle
duyulmadan..

yoğurabilirim sızı teknenizi
su tutmaz belki mayası
belki ellerim de kalır izi
doğurmadığım telaşların
göbek bağı dolanır boynuma
belki ölmediğim savaşların
yanık kokusu siner üstüme
bastırır yoğururum
tane tane ustalıkla
taşırmadan...

durabilirim rüzgarlara
ince esen lodoslar
saplanırsa göğsüme sesi
diz çöküp, yüz sürer dizlerim yele
dolarsa göz pınarlarım
deli boran çağlarsa sineme
göğüs gerebilirim
usul usul sabırla
devrilmeden...

baş edemem ama,
bahçeleriniz de büyüyen kinin
kül tortusuyla,
sulayamam kuruyan kalplerinizi..

bakamam taşa dönen yüzlerin
nur sayılan gözlerine.
ilmeği kaçmış boğuk uykulara,
mavi patiskalar öremem...

ama yontabilirim,
kanırtarak kendimi
sızı sızı sızarak
dökülmeden......⚘
.....özlem/

kasım/dokuz
22:55