Durdum da Durdum Şiiri - Sadık Kocabaş

Durdum da Durdum

Gönlümün yaylası kapandı kışa,
Bir feryat mühürledim, sustum da durdum.
Akıp giden ömrü bir yoldaşa,
Yitik bir hasret ile küstüm de durdum.

Yüreğimde bitmeyen sarsılmaz yara,
Aynada gölgemi kırdım da durdum.
Vuslatın rengi hep döndü siyaha,
Uzak bir menzile vardım da durdum.

Viraneler sardı aşkın bağını,
Elemin ateşinde eridim durdum.
İsyanın vurdu gönül dağını,
Bir avuç küle bakıp durdum da durdum.

Sanırsın ki her gelen bir beter haktır,
Feleğin çarkına kızdım da durdum.
Gecenin perdesi dipsiz bir aktır,
Dert defterine hep yazdım da durdum.

Ezelden ebede süren bu derdi,
Kalemin ucundan savdım mı sordum
Hakikat dilimde yeminler kurdum
Naçizane Kalemsiz Şair oldum da durdum.