Duruldum ben de rüzgarım dindiğinde
Koyuverdim kendimi sessizce bir kenara
Işığım olmayı bıraktığında güneş
Unuttu yeşermeyi umutlarım
Ve kollarım uzanmaz oldu...
Toprağım yok olduğunda
Gidecek hiçbir yerim yok!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta