Gün kırılırken yorgun ufukta,
gölgeler sessizce süzülüyor üzerimden.
Bir zamanlar ışığa uzanan ellerim,
şimdi rüzgârda savrulan yaprak gibi kırılgan.
Sessizlik sarıyor adımlarımı,
her nefesimde eski bir rüzgârın izi var.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta