Duran Doğan Şiirleri - Şair Duran Doğan

Sıladan uzaktayım biliyorsun halimi
Köyde ne var ne yok yaz hele.
Kimi keyifte kimi neşede mi?
Gençlik ne âlemde yaz hele.

Çoktan beri haber beklerim sıladan

Tarihinden öyküsünden
Feyiz aldım türküsünden,
Sözlerinden dizesinden
Kültürüm oldun doğduğum köy.

Odun yanar ocaklarında

Adalet istiyorum özünde var olan
Adalet istiyorum kendi ayakları üzerinde duran,
Adalet istiyorum yoğrulmuş maya olan,
Uygulamada gerçek olup sistemde taraf bulan.

Adalet: haklıya hakkını vermek,

Damla ol ırmak ol.
Çağlayan ol deniz ol
Ulu ol kutlu ol.
Uğur getirsin sana bu yol.
Bulut ol, Yağmur ol bu toprakları ıslatan
Ol ki dirhem dirhem bereket dolan;

Bir kelebek uçuyor gökten
Bulutları parçalayıp,
Ağır ağır iniyor
Yağmur tanelerini aralayıp.
Melekler gibi kanat çırpar
Ne çarpışır ne karışırlar

Sineye çekip yollanırken bir ölüm
Sadır kırılır yalan ile dolar güğüm
Çözmek isterken ilmek olur düğüm
Paylaşırken zamanı bir kör düğüm…

Ne örse kızgınım, ne de çekice kırgın,
Ne de örsü koyanla çekici vurana dargın,
Örs darılmaz, çekiç yorulmaz işleyip gider zaman
Çaladursun teli olmayan sessiz bir keman..!

Ne sirkesi var keskinleşip küpe zarar verecek,

Babayı oğuldan ırak eyleyen
Bir çift kaş ile göz değil mi?
Sıladan uzak gurbet gurbet gezdiren
Bir çift kaş ile göz değil mi?
Keremi otuz iki dişinden eyleyen
Gönül defterini sergileyen

Feryadıma gel ….. Kurtar beni
Seni seviyorum deyip açamadım kendimi
Getirin asılayım yağlı kendiri
Gülmedim ben beni bildim bileli.

Süslü püslü bir var oluş,
Bir yakarış, bir hoş gülüş,
Ya bende bir buluş
Ya sende bir haykırış,
Sevda bu…