Duran, Ali Şiiri - Nurullah Demir 2

DURAN, ALİ

İlgi, ne büyük eksiklik
Dünü, ismi bile yitik
Ne yazar bak, kimliğinde
"Ali" diyorlar Duran'a

Ezelden köyün yerlisi
Küplü anadan ninnisi
"Keven Ese, rahmetlinin
Oğlu" diyorlar Duran'a

Daha mı edeyim, takdim?
Çoktan beri öksüz, yetim
"Kahveci Hacı Kerimin
Dalı" diyorlar Duran'a

Elif'i, evinde nimet
Kimseye etmez, minnet
Davut, İsa ile Mehmet
"Baba" diyorlar Duran'a

Yılları taşır şeleği
Mühim mi şalvar, gömleği
Görmez misin yüreğini?
"Kirli" diyorlar Duran'a

Evine git sor hal, hatır
Bir paşa gibi ağırlar
Vicdanı kör, sağırlar
"Deli" diyorlar Duran'a

Elinde kazma, nacağı
Düz ova etti, çatağı
Haram bilmedi, kursağı
"Helal" diyorlar Duran'a

Ağrınyınca kemik, etin
Rahatlattı, dua ettin
Nedir, sorsan marifeti
"Eli" diyorlar Duran'a

Çok azında var, pak geçmiş
Şahidiz, doğruydu işi
Dün devirince yetmişi
"Yaşlı" diyorlar Duran'a

Köyüm ilk ve son durağım
Ona gitmez mi ayağım?
O, Demir'in dert ortağı
"Sırdaş" diyorlar Duran'a
Şair Nurullah DEMİR