Duramam ki... Şiiri - Bestami Kurtuluş

duramam ki
durursam düşerim
kırılır kökünden kolum kanadım
eski bir gömlek gibi soyar hayat sırtından
kayar savrulur tozum dumanım

istesem de duramam ki
durursam düşerim
sabun köpüğü olur sönerim
düşünce dizlerimin üstüne, kanar
sonra seni kanatır yüreğim
bana telaş olur öfkeli hazanlar

durmak istersem bir gün
durursam ve düşersem
sevdiysen beni
ve dediklerin doğruysa
al götür beni buralardan
soy sırtımdan sıkıntılarımı
ne varsa benden arta kalan
ne bulursan hatrı sayılır
gömülmeye değer düşlerimi ser toprağa
işte o zaman bende hakkın kalır