Duraksama! lar ve Nikola Şiiri - Meryem Çat

Ölüler gördüm daha hikayenin başında, şart mı tören/ler?
Lütfen okumayalım az gelecek bir şarabın kırmızısını
Olup bitene nefesimi tutsam yetmez mi Nikola?

Yarım santim uzağımdaki bir şarkıya sesleniyorum, bak
Geri çekme içini, tarlalarımda hasat zamanı!
Görmüyor musun?
Kışın memeleri dolup taşarken kanla
Koptu kopacak bin molekül aklımdan ve etimden.
Deliler gibi küsmek istiyorum magmaya duraksamadan
Bir çarpışma kokusu koltuğumun altında, uçamam böyle Nikola!

Yakıyorsun damarlarımın ucunu, kör etme bu üç kişilik kadehi
Transparan bir fahişenin geçim kaygısı gibiyim Nikola
Kan bağışlıyorum aynı anda iki adama
Ölebilir miyim acaba?
Yıkık bir kütüphanedeki üç kişinin gri tonundayım
Benzetemedim çünkü kendimi hiç bir kitaba
Sen bilmezsin bunları Nikola, sen bilemezsin!

Ayıp yaptık
Başım düştü bel hizama, biz çok büyük ayıp yaptık Nikola, çok!
Durduk,
Duraksadık biz
Biz duraksadık Nikola!

Ah Nikola,
Hiç hesaba katmamıştım oysa tabana çivilenmiş bir esas durşunu aşkın...