Duraklama Şiiri - Ferhat Çiğdem

Epeyce yol katili olmuştum..
Henüz uzaklaşamadığım bu meskeni unutmuştum
Pek fevri kaldı sancıların bütünü
Bütünüyle yelkenler foraydı
Ve bütünüyle doğruların saplandı...

Deniz gördüm çamurları
Çıkamadım
Bir varmış dediler
Birde kaldım ikiye varamadım
Bütünüyle kavruldu sıcaklar
Ve öyle ki fazlaca zaman aldı
Soğuduktan sonra ısınmak...

Bir anlam yükledim
Bin anlamadım
Henüz yolda olmalıydım
Pek bir yere varamadım

Dinle karaladılar
İnancımı anlamadılar
Halbuki yalnızdım
Kahrımı çeken bir yaradan
Bir de yara kul olan kalmıştı

İnsandılar
Çoktular
Elbet var idim
Kervanlar geride kaldı
Geriye birkaç insan azık
Yaşamak mı yaşatmak mı

En az benim kadar sapık...