Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Kayamı sandınız toprağı kumu?
Hep ipe serdiniz durmadan unu
Karayıp durursun onu ve bunu
Nedir insanlığın çektiği sizden?

Bulandırıp durun hep berrak suyu

Sevdiğimle ayrı düştük düşeli,
Ne menem hasretmiş,yastadır gönlüm.
Sevda zirvesini aştım aşalı
Ne menem hasretmiş,yastadır gönlüm..

Sevdiğimle verdik kavli kararı

Sen sefanı sür bende
Ben cefanı çekerim.
Bir ömür olsa bile
Yine seni beklerim

Bunca zaman diyemedim

Dinini yermekle neyi deliyon?
Görüyorum koyun gibi meliyon
Biraz yavaş çok ileri gidiyon
Kargalar başıma kuzgun kesildi

Laf sokup durursun neden dinine?

Uzaklardan bir YÂR sevdim el oldu
Açmadan güllerim BAĞIM da soldu
Anlamadım bize böyle n/oldu
Beni yerden yere çaldın beni sevdiğim

Dağlar duman tutar YÂR oylum oylum

Görmedim bu aşkta baharım yazım
Kırmayın kanadım kolumu benim
Dertli dertli çalar artık bu sazım
Kırmayın kanadım kolumu benim

Düştüm yarden ayrı gurbet ellere

Ben de vaz geçtim, boşa ağlama
Kırdı şu kalbimi, taşların yeter
Dönmem sana asla, boşa ağlama
Kırdı şu kalbimi, taşların yeter

Sen çağırdın beni, gönül bağına

Kanadı yoktur ki sanasın melek
Sonradan anlarsın meğer’se kelek
Giydirirler sana ateşten yelek
Düşüp aşk od’una yanma sen KIZIM

Yalan sözleridir en büyük silah

Bir güzeli sevip gönül düşürdüm
Lâl etti dillerim aklım şaşırdım
Gördüm gözlerini selim taşırdım
Lâl etti dillerim aklım şaşırdım
_____Bir türlü kendime eş edemedim..
_____Ben bu sevda ile baş edemedim

Gönül düştü yarim bak ah u zara
Kimseler yaramı sarmıyor YARİM.
Attılar beni hep loş bir kenara
Kimseler halimi sormuyor YARİM

Herdem gözlerimden kanlı yaş düşer