Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Her seherde ahu zarda bir baktım,
Kim düşürdü seni zara ey bülbül.?
Bahtınmı karaydı,geçtimi vakti,?
Kim düşürdü seni zara ey bülbül..?

.....Ahu zarda gördüm içim sızladı.

Dünya batacakmış batsın bana ne,
Artık yaşamaya gerek kalmadı..
Çaldılar hayalim,hazır bahane
Atrık yaşamaya gerek kalmadı..

Geceler ızdırap,göz yaşı verdi.

Dünyayı bu kadar büyüttüm göz’de
Hiç kimse durmuyor verdiği söz’de
Pişirdim yüreği ateş de köz’de
Boş yere kendimi yakmışım GARDAŞ..

Ayrıldım sıladan daim özlerim

Sevdiğimden ayrı kaldım kalalı,
Yastadır da deli gönlüm yastadır.
Sevda bağlarına daldım dalalı,
Yastadır da deli gönlüm yastadır.

Nazlı yarle ayrı düştük ezeli,

Tutuşturup beni gitmeseydin sen
Hasret süzgecinden süzülmezdim BEN..! !
Kerem gibi nara yanmaz idim ben,
Hasret süzgecinden süzülmezdim BEN..! !

Aşka ölümüne koydum ben başı,

Bil artık sevdiğim haberin olsun
Yolumuz vuslata gitmiyor GÜLÜM..
Bıraktım yüreğim derdinle dolsun
Yolumuz vuslata gitmiyor GÜLÜM..

Bülbül güle bense sana sevdalı

**
Sevdayı yaşamak bende isterdim
Kadir kıymet bilen yok-imiş Anne
Sevdanın dilinden iyi anlardım
Candan seven kimse yok-imiş Anne
**

Akşamdan sabaha bir ömür biter
Ağlarsın yanında gülen bulunmaz
Yıllarını boşa heder edersin
Canını verirsin bilen bulunmaz

Yüreğini elle yâr’e sunsan da

Her gece rüyamda görürüm seni
Neredesin nazlı yârim nerede?
Aşkın ateşiyle kavurdum teni
,,,,,,Elâ gözlü nazlı yâr’im nerdesin?
,,,,,,Gitmiyorsun gece gündüz serdesin

Bu acıyla hasretine yanarım
Viran oldu bahçelerim bağlarım
Ah çekerek ardı sıra ağlarım
Gelsin ölüm gelsin korkum kalmadı