Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Olmasın senin de halini soran
Sen oldun daima hep beni yoran
Her yanım bürüdü tipi ve boran
Yüce dağbaşında yol’dan beter ol

Böyle’ce kalıpta beter olasın

Her yüreğin ayrı yarı derdi var
Yakar yürekleri bir vefasız yar
Gelse erciyesten söndüremez kar
Özlemi hasreti sal Allah için

Yarim bilmesin aceb amanı?

Bu koskoca dünya ne kadar darmış
Sığmadı bir’yere baş deli gönül
Her dağın kendince karı varımış
Bak kapın çalındı duy deli gönül

Harcadın ömrünü ettin hediye

Aşkına düşürüp beni yakarken,
Bilemezsin böyle mecnunun olurum.
Irmak olup şu gönlüme akarken
Bilemezsin böyle mecnunun olurum..

Düşmüşüm aşkına çile çekerim.

Gurbet eller yaslı düğün salonu
Güllerin gözünde iskelet istasyonları
Gider uzaklara hasret kervanları
Şu Avrupa’da yahudi patronları
Vurur acının teline teline

Karları yağdırdın garib başıma
Kimseler bakmıyor akan yaşıma
Aşkımı da yazın mezar taşıma
Akar gözyaşlarım bir silenim yok

Senle açan gülü hazanla vurdun

Deli gönlüm yeller gibi eserdin.
Bir gönüle girsende dursan diyorum.
Her geçtiğin yerde dallar kırardın.
Gayri sakinleşip dursan diyorum.

Yorulmak bilmedin,bıktım usandım.

Geldim ki dünyaya devran sürmeye,
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.
Bin bir acı bekler imiş beni dermeye,
Geldiğime bin pişmanım dostlarım.

Gezdim bu alemi görmedim vefa,

Öylece kaldım olduğum yerde
Nasılda bırakıp gittin HAYIRSIZ.!
Saldın beni hergün dertten bin derde
Nasıl da bırakıp gittin HAYIRSIZ.!

Bak gözlerim çeşme gibi çağlıyor

Şu benim bir-hoş hallerim
Durmadan söyler dillerim
Gayri dünyayı neylerim
Boşa çıktı hayallerim...

Mecnun gibi kuru çöle