Durak Yiğit Şiirleri - Şair Durak Yiğit

Bir baharda çıktın benim karşıma.
Görür görmez kan kaynadı EMMOĞLU.!
Kurban olam zehir katama aşıma,
Görür görmez kan kaynadı EMMİOĞLU

Gönül bağlarım da bir çiçek açtın.

Aldanma kadının,iş-ve nazına,
Soldurur yaprağın,ömrün söndürür
Bel bağlayıp asla,kanma yazına
Gülleri kurumuş dala döndürür

Temkinli olasın,gönlünü serme

Bana Cennet daim yasaklansa
Tümü günahların benim olsa
Ahirim ol yanı başımda
Beni de böyle sever miydin.?

Dizlerim tutmaz aksar dururum

Söyle kader ben feleğe neyledim
Yine esir etti gurbet ellere
Dolandı dolandım yol bulamadım
Şaşırdım kaldım dortmund sokaklarında

Düştüm bir acı derde

Söyle felek sana nettim neyledim,?
Diyar diyar atıp gezdirdin beni.
Kuru canım vardı ondan/da bezdim
_____Şu yalan dünyada ezdirdin beni,
_____Göçmen kuşlar gibi gezdirdin beni

Kalbime vurduğun yetmezmiş gibi
Alıyorsun Üze üze canımı
Benim ömrüm sanki bitmezmiş gibi
Alıyorsun Üze üze canımı

Sevdalı gönlümün sen idin gülü

Arının çiçeğe döndüğü giibi
Etrafında pervane olurlar kızım
Gençlik hülyalarına dalar kalırsan
Çirkin niyetlerle avlarlar kızım

Kanadı yokturki melek sanasın

Elin güzeliyle ne zorun vardı?
Geçilmez dağların görünmez ardı
Bak yine o yâr’in hasreti sardı
_____Mecnun gibi artık gez deli gönül
_____Taş dibekle başın ez deli gönül

Görürmüyüm yine Elâ gözlerin
Arayıpta sormuyorsun sevdiğim
Senin de varmıdır böyle düşlerin?
Arayıpta sormuyorsun sevdiğim

Hasretinle göz yaşıma doyarım

Küflü bir akşam üstü
Bıraktı yanlızlığın kompartmanına
Eski günleriydi alıp götüren
Mazinin kuytu LİMAN’larına
Uzun TREN çığlıkları hançerledi,
Her yanı tutsaktı ayrılığa,El sallayamadan,