Dur Yolcu Şiiri - Musa Mengüllüoğlu

Dur yolcu ne olursun dur
Ne bu hırs bu öfke bu açlık
Dur ne olur kaçma benden
Yol karanlık yolculuk çetin
Gideceğin yer benden uzak soğuk ve ölümcül
Dur yolcu ne olursun dur artık
Yoruldum anlamıyor musun
Yoruldum dur artık diyorum
Gittikçe kararıyor ufuklar
Beni unutup nereye gidiyorsun yolcu
Ne olur dur sürmesin bu eziyet
Otur biraz yanı başıma
Hadi otur soluklan biraz
Kaçmak yorar adamı bilirim
Yorulmuşsundur
Dur ve dinle beni artık
Sıyrıl hırslarından öfkenden ölmekten
Bak buradayım işte
Yanında
Dur yolcu ne olursun dur artık
Bitmez bu yolculuğun bu kaçışın
Karanlıktır yolun sonu soğuk ve yalnız
Ne olur dur yolcu
Bak yanındayım yanı başında
Hadi dur soluklan biraz
Korkuyorsun biliyorum incinmişsin
Acılar içinde yüreğin ona da amenna
Ama ne olur dur artık
Bitmez o yolculuk bitmeden sen
Bak bitiyorsun
Bitiyoruz
Yolcu gitme kanarsın
Kanar umutların tükenirsin
Gitme ne olur kaçma benden
Kanıyorum
Hadi dur öldürme beni
Ne olur gitme yolcu bırakma beni
Kanarım her adımında
İçinde öylece kanarım
Ne olur gitme bırakma beni