Dur Yolcu Şiiri - Mehmet Talip Bilgil

DUR YOLCU

Dur, bak bildiğin gariplikler yok
Zaaflarımda sana olan inadım da yok
Ama sen kendine bir bak, aynaya da
Gaflete kalma,kalma da dur yolcu

Burası Çanakkale, her hangi bir yer değil
Koylarına baksana,tecrübesi var,toy değil
Şehitlerin nidası var,gariplerin hüdası var
İbretle bak,düşersin, dur istersen dur yolcu

Yamyam dediler, kandırdılar Anzakları
Kutsal çanakkale'ye sürdüler, ''Vurun! '' dediler
İmanın gücünü hesaba katmadılar
Şühedaya saygı duy, basma yere, dur yolcu

Bak denizin rengine,şehidin kanıyla boyanmış
Dikkkatle bak istersen bayrağa,bir de rengine
Güneşi başka doğar, çiçeği başka başka açar
Çiğneme çiçeğini, incitme şühedayı,dur yolcu