Dur Durak Bilmez Şiiri - Ali Baydere

Zaman zaman ayrı şehirlerde
Vücutlarının ısısı
O anlarda hissedilir avuç içinin boşluğu
Ve onda göz görmeye hasret kalır kapakları
Kapanır kendince
Hayaller çıldırır, mesafeler yok olur
Avuç içinde bir el oluşur
Yokluğun esirinde bir olurlar

Sevdanın girdabında
Mutluluğun ıslaklığı yatar
Her buluşmada
Bir yıldız edası
Bakış gözlerde
Bir bahar kokusu tenlerde
Dudaklardan dökülen kelimeler
İlk günkü gibi taze

Hiçbir şehre sığmayacak bu aşk
Hiçbir olasılık bozmayacak bu olasılığı
Bir daha böylesine bir duygu
Başka kalplerde barınamayacak
Başka dostlar göremeyecek bizim gibi
Çıplak gözle bunu
Yani gönül edasıyla hissedemeyecek

Dur durak bilmez bu sevda

Öyle bir göle ortaklığı
Öyle bir ruh

Onlarınki aşkın nezaret altında kalmış
Bir dipsiz kuyu
Sonu yok sevgilerinin

Zaman zaman ayrılık kuralları olacak
Başka yollara taşınacak bu sevda
Otobüs garında uğurlayan
Bir el,bir çift göz
Ve açık bir kalp olacak sevdaya dair

Seyir halindeyken
Mesafelerin verdiği acı
İçine oturacak
Bir daha haykırmak isteyeceksin
Onu sevdiğini

Ama başaramayacaksın
Yollar katlanmış olacak önüne
Sonunda kendine sesleneceksin
Bileceksin a ben ha o diye
Tek bir ruhuz diye
Hissettiğini bileceksin seni

Ya geride alana ne demeli
Kolu kalkmamıştır
Güle güle demeye
Hep yanında olmak ister
Gözlerinden yüreğine akak ister
Ama pekte dert etmez bu gidişleri
Biliyordur gideninde onu sevdiğini

Hangi yol duvar olabilir ki
Aşklarına sanki

Dur durak bilmez bu sevda

Sevda işte onlarınki
Durmayacak asla