Sokakta soyuluruz,görende dur demiyor.
Artık bana necilik kanımıza işledi.
Koca bir münibüste bir cepçi iş başında,
Tüm yolcular görüyor,kimsede dur demiyor...
Bir market soyuluyor,bir insan dövülüyor.
Bir mazlum kovuluyor,bir yetim itiliyor.
Cok canlar satılıyor,Hayatlar tükeniyor,
Tüm insanlık görüyor,hiç kimse dur demiyor...
Analar hep ağlıyor,göz yaşları dinmiyor,
Dağlarda,şehirlerde,fidanlar can veriyor,
Evlerde huzursuzluk,ümitler kayboluyor,
Her kes bunu biliyor,hiç kimse dur demiyor...
03.02.2008
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!