Dur Diyemedim Şiiri - Şevki Kayaturan

Yar yoluma çıktı feleğim şaştı
Bu sevda öğle ki dağları aştı
Minik serçe gibi göründü kaçtı
Karşısına geçim dur diyemedim.

Konuşamaz oldum dilim tutuldu
Sanki kalbim çıkar gibi atıldı
Kafesteki bir kuş gibi kurtuldu
Kanat çırpıp kaçtı kal diyemedim.

Elimi uzattım el versin diye
Tebessüm eyledim yar gülsün diye
Gözlerim ağladı o silsin diye
Bir kerecik olsun sar diyemedim.

Evlerinin önü yolumun üstü
Çıkmaz oldu cama bana mı küstü
Poyrazdan delice bir rüzgâr esti
Sinemi deldi de yar diyemedim.

Başımda bir tufan dolanıp durur
Bir taraftan felek acımaz vurur
Düşürdün dillere kalmadı gurur
Açtım yüreğimi gir diyemedim.

Kayaturan yaktı beni aşkına
Sen çevirdin beni böyle şaşkına
Anlamadı mecnun oldum farkına
Yüreğime saldın kor diyemedim.

(31.07.1982 10.51)