Dur Diyelim Şiiri - Kaan Burkay

Toprak üstümde,nefes alamıyorum,
Gün ışığını artık göremiyorum,
Yanımda annem var,tanıyamıyorum,
Uzatın elinizi,kurtarın beni...

Param yok diye ucuz evde açtım gözümü
Kaç felaket geçti,kimse dinlemedi sözümü,
Herkes mahkemelerde sandı çözümü,
Uzatın elinizi,kurtarın beni...

Anam,babam uykuda yakalandı,
Üzerlerine ağır betonlar dayandı,
Hayallerimiz artık mazide kaldı,
Uzatın ellerinizi,kurtarın beni...

Acıyı sadece yaşayanlar bilir,
Diğerleri için çözüm en sonra gelir,
Nedense sadece para sevilir,
Uzatın ellerinizi,kurtarın beni...

Dur diyelim,deniz kumu ile yapılan binalara,
Dur diyelim,dere yatağının imarına,
Dur diyelim,bir daha yanacak canlara,
Uzatın ellerinizi,kurtarın bizi...