Duplör Yansima Şiiri - Seyfi Karaca

Düz binaların doğum kağıdından yansıyan
Hokkabaz
Madrabaz
Beynamaz
Rezillik kepazelik lağım çamurunda milekleşmiş ve katılaşmış pek çok ara soğukluğu mesafelerine
Gidip bi kendimi çalkalayan hınca öfkelenip silkeleyim
Bi tımarhaneden geçireyim tekerleği dingili, onu bunu telaşe vereyim
Bi ateşlere tutuşturayım karanlığın içinden geçen ışığı
Arabayı garaja düzgünü eğriye dokuyu boşa ırmağı kayığa bağlayayım
Evi bir güzelce pasağa çevirip öte berisini dağıtayım sonra ya geç gelirim ya hiç ( gelmem)
Gayrısını nasıl bilirsen artık sen bilirsin
Tertibine tayini düzeni örgülü kendi ekseninde cılka çıkan kuluçka
Sinek kaydı traşlara ustura vurur gibi dünyayı yerinden yuvasından edip
Tarihin bı vaktinde dibini kökünü kazımaya hasılıvasıl
Sütten kesilmiş bir memenin silikon taş bebeğiydi belden aşağısı ve yukarısı cerrah işi kadın
Efemine dekoltesi erkekler her yeri kundaklanmış kadına nispet ve rağbet yekpareden bilimum
Yaprak çiçek leylak ters bakıdan ebrüliceyken
Ve anne olmaya aday ilkbaharlaşmış toprağın
Soğuk suyla yunmadıkça teninde hep cünüplük lekesi kalan azgın sapkınlığına tohum saçarken
Kalemi kaç renk olursa olsun her başlıkta başçıktan çıkamayan insan iziydi
Her hali her yola uygun çeyiz sandığındansa
Vığıl vığıl çürüyüp kokuşan dupleks daireli açık oturum

mayıs/24