Sallandıracağım bir gün sefil yalnızlığımı darağacında!
On mermi gecelere,
Gündüzlere beş bıçak yarası.
Bir kasırgadır esecek,
Toza bulanacak çirkinlikler.
Dünyayı kirletenin güzellik neyine,
Mezarlarına çiçek ekmeyeceğim.
Daralıyorum zaman zaman,
Bir buhrandır çekiyor içine,
Bakışlarımdan korkuyorum,
Delip geçecek önüne geleni,
Yere serecek tüm nahoşlukları.
Dünya güllük gülüstanlık cennetten bir köşe,
Desem de bir insan bin düşünce.
Beşer pislikten yana,
Dillerini eşek arıları sokmuş,gözleri bağlı
Herkes sus pus olmuş
Çöp atanlara,balgamlarını saçanlara karşı.
Yılandan kaçıyor herkes,yılanları besliyor.
Bir savaş bu farkında değil hiç kimse,
Yenileceğiz ayaklarımıza leşler bulaşacak
'Herkes çöp atıyor ben niye atmayayım'
'Ben atınca mı suç oldu'laflarından bıktım,usandım.
Beyin nakli mi istiyorlar düşünce kıtı insanlar?
Çöplükte yaşamak isteyenler çöplüğe yerleşsin! ! !
(İstanbul - Ağustos 2006)
Nazmiye KayarKayıt Tarihi : 9.2.2007 12:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)