Dünyaya Yenildim Şiiri - Hanife Saban

dünyaya yenildim, kanunlara yenildim
en kötüsü insanların insanlığına yenildim

koşun içinizi rahatlatmak için
için gözlerinizle susuzluğunuzu giderin

karlı geceleriniz daha sıcak olur belki
kilitleyin kapıları, sesiniz çıkmasın dışarı

bakmayın çocuklara sanki içiniz yanarak
çünki ruhlarınız cehennemlerde yanacak

sormayın geride kalan ne komşuma, ne dostuma
gelmeyin anımsamak için sesizce kapıma

pencereme bakmayın perdesiz ve çiçeksiz
artık evim ne üzüntülü ve de matemsiz

çayınız demlice ollsun sofradaki sohbet gibi
yalnız arkamdan bakmayın darağacı celladı gibi

bir isteğim daha var dünyanın insanları
kafeslemeyin kanunla, dedikoduyla insanı

yalanları kefen ettiniz her birimize
yaşayın şimdi beşyüz seneyi gönlünüzce

hoşça kalın dünyanın düzenbazları
fırsat geçtikçe düşünün insanlığı ve de insanları