Dünyaya Bedeldir Şiiri - İbrahim Uludağ

Her sabah yeniden sevdiğim kadın
Tırnağın dünyaya bedeldir senin
Şiirler yazarak övdüğüm kadın
Parmağın dünyaya bedeldir senin

Saçının bir teli atlas ipeğe
Teninin dokusu bala peteğe
Kalbinin kokusu binler çiçeğe
Dudağın dünyaya bedeldir senin

Bin güneş ışıtmaz gözlerin kadar
Şekerler tat vermez sözlerin kadar
Yollarda koyduğun izlerin kadar
Ayağın dünyaya bedeldir senin

Ellerin şifadır dertli gönüle
Şu yüzün aynadır dünyada güle
Sesin ki can verir sanki bülbüle
Toprağın dünyaya bedeldir senin

Çiçek olsan çiçeklerin başısın
Cevher olsan lal-ü güher taşısın
İsterse her bitki ondan taşısın
Yaprağın dünyaya bedeldir senin

Bakışın duruşun endamın bile
Hatta dilden düşen selamın bile
Oturduğun minder makamın bile
Yatağın dünyaya bedeldir senin

Sen ki bu kalbimin sultanısın yar
Sen ki şu canımın cananısın yar
Geçen tüm ömrümün her anısın yar
Her çağın dünyaya bedeldir senin