Dünyaya Şiiri - Veysel Şimşek

Akşam olur güneş batar kararır,
Sabah olur güneş doğar sararır,
Zindan gökyüzünde bulut morarır,
Havadan bereket yağar dünyaya.

Kimi güler kimi ağlar ah çeker,
Kimi diken diker kimi gül diker,
Çıkarcı isyankar boynunu büker,
İsyanla küfürle söver dünyaya.

Köre yeter imiş körün çilesi,
Bende bu dünyaya geldim gelesi,
Garip şairimin gelir gülesi,
Dürüst değil yalancı sığar dünyaya.

Mecbur hayat mecbur dünyada yaşam,
Bitmez geçim telaş derdine düşem,
Kaçar tadım,tuzum olmaz ki neşem,
Garipler boynunu eğer dünyaya.

Vakitli vakitsiz horozdur zorba,
Fakirde yoksulda boş kalır torba,
Masumun yolunu uğratır sarpa,
İşte bundan değer vermem dünyaya.

Yeter artık yeter taşkınım,doldum,
Allaha kul idim kula kul oldum,
Değişmez düzeni ben beni bildim,
İntizarlı kapler söver dünyaya.

Aslında değildir dünyanın suçu,
Veysel der ki; İnsanların birkaçı,
Ne yapsın ki adam olmayan piçi,
Korkarım bir gün taş yağar dünyaya.