Bu sabah dünya susmuştu sanki,
Yapraklar uyumuş yorgun ve durgun.
Kuşlar uyandırmak istercesine,
Serenat yapıyorlarsada nafile.
Neden sonra uyandı yapraklar uykusundan,
Kuşlar yorgundu onları uyandırmak için,
Yaptığı sevgi dolu serenattan,
Dünyanın uyuyuşu ne korkunç sessizlikti.
Kuşlar uyandırmasa yapraklar halâ sessizdi,
Ne mutlu ki bir kaç dakikada geçiverdi.
Yine her şey eski düzenine girdi,
Yaşlı dünya sanki birden gençleşiverdi.
Kayıt Tarihi : 2.3.2007 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)