Dünyanın Tozuna, Külüne, Toprağına İnanm ...

Peygamber gelmeyecek artık
Ama sen yine de mucizelere inan
Ve turnalara simit atmaya devam et
Onlar bilirler çünkü gökyüzüne olan sevgini
Zencefil kokusunu dünya kokusuna karıştırma
Tek ve biricik kalsın
Aldanma sen zeusun gelişine
Yüce gözüyle oturduğu yerden birine aşık olmuş yine
Hem bilmezmisin ki kolay kolay kaldırmaz sarsılmaz mabadını gök tahtından
Hiçbir vaat kandırmasın seni, İnanma vaatçilere
Yusuf’u kuyuya atan onlar değilmiydi
Onlar değilmiydi daha cenaze yerdeyken halifeliğe kim geçecek telaşına düşen
İsa’yı baş tacı yapıp çarmıha geren
On üçlük kız çocuğuna bedeninden büyük kefen niyetine gelinlik giydiren
İnanma sen Âdem ile Havva ya,
Tüm ilkleri yaşadılar aşk yüzünden cennetten atıldıklarını sandılar
Hal bu ki onlar belirlenmişlikten kurtulmak için atılmayı göze aldılar, mesele aşk değildi, değişiklikti, anla sevdiğim.
/Ezan çiçekleri, bal petekleri, kandil ışıkları sözüme şahit olsun ki
Dünyanın tozuna, külüne, toprağına inanmadan
Meşe yaprağının onu dalından koparan rüzgâra inanıp yere düştüğü gibi inanıp sevicem seni, sararıp solmaya aldırmadan/